نخستین گام در کوهپیمایی و کوهنوردی گرم کردن بدن است
این مسئله به دوصورت انجام می پذیرد.
1- گرم کردن بدن با نرمش و حرکات کششی و نرم می باشد که باعث گرم شدن مفاصل و جلوگیری از ضرب خوردگی و استحکاک بین مفاصل می شود.
2-راه دوم برداشتن گامهای کوتاه و نرم در ابتدای مسیر می باشد .
باید آگاه باشید که تنها راه جلوگیری از ساییدگی مفاصل و دردهای ناشی از فشارهای زیاد کوهنوردی به آنها علاوه برموارد بالا تقویت عضلات چهارسر زانو می باشد که می توانیدبا این کار قدرت عضلات مفاصل زانو را بالا برده تا کارایی و طول عمرآنها را نیز افزایش دهید.
برای تقویت عضلات چهارسر زانو ,دویدن های منظم می تواند بسیار مفید واقع شود.
درصورتی که زمان و یا مکان مناسبی برای دویدن در اختیار ندارید به روش های زیر نیز می توانید عمل کنید:
بر روی یک صندلی بنشینید و پاهای خود را صاف کنید در هر مرتبه مدتی پاهای خود را صاف نگاه دارید با افزایش قدرت این عضلات می توانید زمانهای بسیار بیشتری را به این کار تخصیص دهید و شاهد افزایش کارایی و قدرت پاهای خود شوید.
کوهپیمایی و گام برداشتن درسربالایی ها
1-در این روش نباید پاهارا بیش ازاندازه عرض شانه ها باز کرد پاها رابیشترازحدمعمول از نکنید.
2-بدنتان را درحالت صاف و عمودی حفظ کنید و از خمودگی پرهیز کنید.
3- نخست پنجه پا را و بعد پاشنه را بر زمین بگذارید.
4-در هر گام پای تکیه گاه را صاف کرده و سپس پای بعدی را از زمین بردارید دقت کنید که نباید با زانوهای خم شده صعود کنید.
5-درطول کوهنوردی کف پا باید به زمین چسبیده باشد بغیر از زمانهایی که از شیبهای تندپایین می آییم که با نوک پا قدم برمی داریم حرکت با نوک پا باعث ایجاد خستگی در عضلات می شود.
6-باید با گامهای یکنواخت و با ریتم منظم حرکت کنیم.
7-در شیبهای بالای بیت درجه باید زیگزاگ قدم برداشته و با افزایش شیب باید زاویه میان زیگزاگ هارا کاهش دهیم این امر از ساییدگی مفاصل به اندازه زیادی جلوگیری می کند.
8-در هربار از گام برداشتن عضلات خود را رها کنید تا به حالت اولیه بزگردد عضلات فشرده و منغبض انرژی بیشتری مصرف می کنند.
9-بطور کاملا آهسته و پیوسته گام بردارید.
10-با تنظیم تنفس و قدم های خود از افزایش و بالارفتن ضربان قلب خود و درنتیجه از خستگی زودرس جلوگیری کنید.درحالت عادی باید در میان هردوگام یک بار دم و باز دم صورت پذیرد تنفس باید از بینی و بصورت کامل انجام بپذیرد در اصطلاح باید تنفس دیافراگمی باشد.
11-حتما باید تنفس از طریق بینی صورت پذیرد تا از خستگی گلو و تشنگی جلوگیری کرد، درهوای سرد تنفس از طریق دهان باعث سرماخوردگی و سینه پهلو خواهدشد.
12-در شیبهای تند باهرقدم ، دم و با قدم بعدی عمل بازدم را انجام می دهیم.
13-پس از هر یک ساعت حرکت پنج دقیقه استراحت ضروری است.
حرکت در سراشیبی
اولین گام دراین زمینه برای امادگی پوشیدن یک جوراب نرم و محکم بستن بندهای پوتین ها می باشد تا از حرکات اضافه جلوگیری شود.
چهار روش صحیح برای گام برداشتن در سراشیبی
1- گامهای که در سراشیبی برداشته می شود باید متعادل و یکنواخت صورت پذیرد باید سعی شود با این کار از تلو تلو خوردن و سرعت در پایین آمدن جلوگیری شود
2-در سراشیبی با زانوهای شکسته گام برداشته و پاها باید درکنار یکدیگر و منظم حرکت کنند پایین آمدن از سراشیبی بسیار آسان تر از صعود است ولی نباید صدمات ناشی از آنرا نادیده گرفت.
3-در سرازیری ها پوست خراش بر می دارد و مفصل زانو جابجا می شود مچ پا می پیچد پس باید با سرعتی مناسب از سرازیری پایین بیایید این سرعت باید فقط کمی بیشتر از سرعت صعد باشد .
پس از دویدن در سراشیبی جدا پرهیز کنید.
4- در سرازیری کوهنورد باید با گامهایی استوار و تحت کنترل گام بردارد و سرعت پایین آمدن خودرا کنترل کند.
با رعایت نکات بالا می توانید همیشه و با سلامت کامل کوهنوردی کنید و از سلامت جسم و روح برخوردار باشید.
سوالات خودرا با مادرمیان بگذارید.
از تجربیات و کوههای شهر و یا روستای محل سکونت خود برای ما بنویسید.
عکس های گرفته شده خودرا به ایمیل زیر ارسال کنید تا با نام شما دراینجا به اشتراک گذاشته شود.
info@nikkharid.com